Opis produktu
Produkt przeznaczony wyłącznie do celów badawczych. Nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi ani zwierzęta. Produkt powinien być używany wyłącznie przez wykwalifikowanych specjalistów.
W naszej ofercie znajdziesz szeroką gamę wysokiej jakości odczynników chemicznych i peptydów przeznaczonych do badań naukowych. Gwarantujemy najwyższy standard czystości, precyzyjne oznaczenia składu oraz pełną zgodność z normami laboratoryjnymi.
Dbamy o transparentność, dlatego każdy produkt posiada szczegółową specyfikację i certyfikat analizy. Dzięki ścisłej kontroli jakości zapewniamy powtarzalność i niezawodność naszych substancji.
Tesamorelin to analog hormonu uwalniającego hormon wzrostu (GHRH), wzbogacony dodatkową grupą trans-3-hexanoic acid. Został zatwierdzony przez FDA w 2010 roku do leczenia lipodystrofii związanej z HIV. Ponadto, jest badany pod kątem wspomagania regeneracji nerwów obwodowych oraz jako potencjalna terapia w przypadku łagodnych zaburzeń poznawczych (MCI), będących wczesnym stadium demencji.
Tesamorelin – Badania i Zastosowanie
Tesamorelin to analog hormonu uwalniającego hormon wzrostu (GHRH), który wykazuje podobne działanie jak inne analogi GHRH, takie jak sermorelin, GRF (1-29) czy CJC-1295. Dodatek kwasu trans-3-heksanoowego do tesamorelina sprawia, że jest on bardziej stabilny w osoczu ludzkim, co zwiększa jego czas półtrwania. Tesamorelin zachowuje fizjologiczne działanie GHRH, co oznacza mniej efektów ubocznych w porównaniu do innych molekuł, które eliminują normalne pulsacyjne uwalnianie hormonu wzrostu (GH).
Tesamorelin a Lipodystrofia
Tesamorelin jest szczególnie skuteczny w leczeniu lipodystrofii związanej z HIV, schorzenia, które prowadzi do nadmiernego gromadzenia się tłuszczu w obrębie brzucha i innych części ciała. W 2010 roku FDA zatwierdziła tesamorelin do leczenia tej choroby, a badania wykazały, że może on zmniejszyć ilość tkanki tłuszczowej o niemal 20%, oferując rozwiązanie bardziej skuteczne niż inne dostępne terapie.
Tesamorelin w Chorobach Serca
Osoby z HIV są narażone na większe ryzyko chorób serca, częściowo z powodu nieprawidłowego gromadzenia się tłuszczu i działania leków przeciwwirusowych. Tesamorelin nie tylko redukuje lipodystrofię, ale również obniża poziom triglicerydów i cholesterolu, poprawiając ogólny stan zdrowia serca u pacjentów z HIV.
Tesamorelin a Uszkodzenia Nerwów Obwodowych
Tesamorelin wykazuje obiecujące działanie w regeneracji nerwów obwodowych, co może pomóc w leczeniu uszkodzeń nerwów wynikających z urazów, cukrzycy czy interwencji chirurgicznych. Badania sugerują, że tesamorelin może przyspieszać proces regeneracji i poprawiać funkcje motoryczne oraz czuciowe.
Tesamorelin w Leczeniu Demencji
Tesamorelin jest badany również pod kątem leczenia demencji. Badania wykazują, że analogi GHRH, takie jak tesamorelin, mogą poprawiać funkcje poznawcze, zwiększając poziom kwasu gamma-aminomasłowego (GABA) w mózgu, co może opóźnić postęp demencji i poprawić pamięć werbalną u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami poznawczymi.
Badania nad Tesamorelinem
Tesamorelin, ze względu na swoje właściwości i zatwierdzenie przez FDA, jest obiektem intensywnych badań klinicznych, które obejmują m.in. leczenie chorób serca u osób z HIV, regenerację nerwów oraz spowolnienie rozwoju demencji. Tesamorelin ma minimalne efekty uboczne, a jego biodostępność subkutanna w badaniach na myszach jest doskonała.
Bibliografia
A. Mangili, J. Falutz, J.-C. Mamputu, M. Stepanians i B. Hayward, „Czynniki przewidujące odpowiedź na leczenie tesamoreliną, analogiem czynnika uwalniającego hormon wzrostu, u pacjentów z HIV z nadmierną ilością tłuszczu brzusznego”, PloS One, tom 10, nr 10, s. e0140358, 2015. [PubMed]
J. Falutz i in., „Efekty metaboliczne czynnika uwalniającego hormon wzrostu u pacjentów z HIV”, N. Engl. J. Med., tom 357, nr 23, s. 2359–2370, grudzień 2007. [NEJM]
T. L. Stanley i in., „Redukcja tkanki tłuszczowej trzewnej związana jest z poprawą profilu metabolicznego u pacjentów z HIV otrzymujących tesamorelinę”, Clin. Infect. Dis. Off. Publ. Infect. Dis. Soc. Am., tom 54, nr 11, s. 1642–1651, czerwiec 2012. [PubMed]
V. Rochira i G. Guaraldi, „Niedobór hormonu wzrostu i wirus ludzkiego niedoboru odporności”, Best Pract. Res. Clin. Endocrinol. Metab., tom 31, nr 1, s. 91–111, 2017. [PubMed]
S. H. Tuffaha i in., „Terapeutyczne wzmocnienie osi hormonu wzrostu w celu poprawy wyników po urazie nerwów obwodowych”, Expert Opin. Ther. Targets, tom 20, nr 10, s. 1259–1265, październik 2016. [PubMed]
